ดอกเตอร์รู้ทุกเรื่องจริงหรือ

ดอกเตอร์จริงหรือ!? เป็นคำถามที่คนรอบข้าง เอ๋ยถามผมอยู่บ่อยครั้งโดยเฉพาะเจ้าลูกศิษย์ของผมหลายคนที่ชอบ มาถามผมด้วยสีหน้าอยากรู้จริงจัง "อาจารย์คนที่เขาจบดอกเตอร์เขารู้ทุกเรื่องจริงหรือ" แม้แต่ผู้ใหญ่หลายคนที่ผมเจอะเจอมาในหลากสถานที่ ก็มักเอ่ยถามแกมสรุปด้วยความเข้าใจเองว่า คนที่เป็นตอกเตอร์นี่เขาทั้งเก่งทั้งฉลาด เขารู้มากกว่าเราเยอะ อย่าพลาดไปเถียวละทำเอาผมผู้ถูกถามรู้สึกทำตัวไม่ถูกออกอาการไปไปไม่เป็นเลยทีเดียวเพราะ ผมเองศึกษาจบทั้งปริญญาเอก ปริญญาโท และปริญญาตรีอย่างละมากกว่าหนึ่งใบ ผมยังรู้ตัวเองดีว่าในโลกใบนี้ยังมีความรู้อีกมากมายที่ผมยังไม่เคยรั ไม่เคยได้เห็น หรือแม้กระทั่งบางประสบการณ์ที่ผมยังไม่เคยได้สัมผัส ผมตระหนักดีว่า การเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เกิดขึ้นได้กับเรา ตลอดชีวิต การเรียนรู้จากประสบการณ์ชีวิต การดูงาน การท่องโลกงานเขียน งานวิจัย และงานเขียนต่างๆ เกิดขึ้นได้ดอดเวลา ซึ่งถ้าวันใด เราหยุดที่จะเรียนรู้ หยุดหาประสบการณ์ หยุดอำน ความรัที่เรามีอยู่นั้นก็จะตกยุค ไม่ทันกับยุคสมัย ความรู้ที่เรามีอาจเป็นเพียงแค่เสี้ยวเล็กๆ ของความรู้ที่มีอยู่บนโลก ผมยกตัวอย่างนะครับ อย่างความรู้ในสมัยโบราณ เช่น การสร้างพีระมิด การทำมัมมี่ ณ ปัจจุบันนี้ก็ยังไม่มีใคร สามารถทำขึ้นมาใหม่ได้ เพราะกลวิธีการสร้างมันคือศาสตร์ความรู้ที่มีเฉพาะตน ที่ไม่มีใครสามารถทำได้ เว้นเสียแต่เจ้าขององค์ความรู้นั้น จะยอมถ่ายทอด องค์ความรู้เฉพาะตนให้กับสังคม ด้วยเหตุผมจึงคิดเสมอว่า พวกเราต่างก็เป็นครูซึ่งกันและกัน เพราะทุกคนสามารถลำทอด ความรู้ให้กันได้