นานาภาษาดาว

มีข้อน่าสังเกตอันหนึ่งคือ เมื่อบุคคลใสใจธรรมะในมิติกว้าง ความมีฉันทะในการดูดาว ชื่นชมแสงใสในท้องฟ้าก็จะตามมา อันนี้ข้าพเจ้าไม่แน่ใจว่าเป็นสาธารณะหรือไม่ แต่นิพัทธ์พรผู้เขียนหนังสือนี้ สนับสนุนข้อสังเกตของข้าพเจ้าดวงดาวปลูกฟ้าของค่ำคืน เร้าอารมณ์ความรู้สึกในปฐมกาลโลกธรรมชาติอันไม่เพียงงดงาม ทว่ามหัศจรรย์ยิ่งนัก..แสงสว่างของความรู้ตัวและกรุณานั้น อยู่เหนือโชคชะตาราศี เหนือดิถีแห่งดวงดาวโดยประการทั้งปวง
เขมานันทะ

ผมคงไม่สามารถพยากรณ์อวดโอ่ได้ว่า นานาภาษาดาว จะเป็นงานอมตะระดับที่คนรุ่นหลังจะต้องแสวงหามาอ่านสกันไปอีกนานตราบสิ้นดินฟ้า หากแต่ผมสามารถยืนยันได้ว่าในบรรดานักเขียนสารคดีที่มีชีวิตอยู่ร่วมยุคสมัยเดียวกันกับเรา นิพัทธ์พร เพ็งแก้วถือได้ว่าเป็นผู้ผลิตสร้างงานเขียนที่มีความสม่ำเสมอและมีคุณภาพมากที่สุดคนหนึ่ง ในหนังสือเล่มนี้ เธอกล่าวไว้มากกว่าหนึ่งครั้ง (บางครั้งก็อ้างว่าเป็นคำโบราณของไทใหญ่) ว่า คนเรามาทางไหน มันก็ไปทางนั้นแหละ นานาภาษาดาว ยืนยันกับเราว่า นี่คือ ทาง ของ เธอ จริง ๆ
ศรัณย์ ทองปาน