เด็กชายหอยนางรม

'ฉันเคยรู้จักเด็กหญิงคนหนึ่ง

เธอมักยืนนิ่งขึงแล้วมองจอง

จ้องเอาจ้องเอาไม่เกรงใจ

จ้องทุกสิ่งจ้องทุกคน

ที่เธอสนใจอยากจ้องมอง

เธอจ้องมองพื้นดิน

เธอจ้องมองท้องฟ้า

เธอจ้องหน้าคุณเป็นชั่วโมงได้

จ้องทำไมคุณก็ไม่รู้

หลังจากได้รับรางวัลชนะเลิศจากการประกวดจ้องระดับท้องถิ่น

เธอจึงเปิดโอกาสให้ดวงตา

ได้มีเวลาพักผ่อนบ้าง'