ตีลังกา สืบหาชมพูทวีป

ชมพูทวีปและลังกา เป็นศูนย์กลางความเจริญทางพุทธศาสนา หลักฐานที่ปรากฏในพระไตรปิฎกและคัมภีร์โบราณ ได้กล่าวถึงพุทธประวัติ และเมืองต่างๆล้วนมีปรากฏในดินแดนไทย ตั้งแต่สมัยพุทธกาลจวบจนถึงปัจจุบันเหตุการณ์ต่างได้ถูกเรียบเรียงตามลำดับ เราถูกรุกรานครั้งแรกจากทมิฬปีพ.ศ. 306 ต่อมาเข้ายุคที่คุ้นหู คือยุคฟูนัน และเมื่อพ.ศ. 1200 ยุคพระนางเจ้าจามเทวี คือยุคมืดของไทยพระนางอพยพและนำพระไตรปิฎกจากละโว้หนีขอม(ดำ) ตั้งเมืองใหม่ที่ลำพูน พระพุทธรูปถูกทุบทำลาย สร้างศิวลึงค์ขึ้นมาแทนที่ จนกระทั่งสมัยสุโขทัยได้กำจัดขอม(ดำ) และมาบูรณะพุทธศาสนาครั้งใหญ่จนถึงสมัยอยุธยาอิทธิพลนักล่าอาณานิคม เราได้เสียกรุง และถูกเผาคัมภีร์ทางศาสนา

ความเป็นชาติไทยศาสนาพุทธเริ่มถูกโยกย้ายไปซีลอน(ศรีลังกา) ต่อมาช่วงร.4 - ร.5 นายคันนิ่งแฮม"ชาวอังกฤษ"ไปค้นพบศาสนสถานโบราณที่ประเทศอินเดียจนเกิดกระแสความเชื่อนั้นจนถึงปัจจุบัน