โรงครู

“โนรา” นักศึกษาหนุ่มน้อยชาวพัทลุง ผู้เป็นเชื้อสายของโนราใหญ่ และเป็นความหวังของครอบครัวในฐานะลูกชายคนเล็กผู้ร่ำเรียนถึงมหาวิทยาลัย ทุกครั้งที่โนราขึ้นไปที่ตึกศูนย์วัฒนธรรมของมหาวิทยาลัย และพบกับหุ่นขี้ผึ้งของครูโนรา เขารู้สึกว่ารูปปั้นนั้นมีพลังอำนาจเรียกให้เขาเรียนรู้เรื่องราวของโนราให้มากยิ่งขึ้น โนรานั้นเป็นทั้งการแสดงของชาวปักษ์ใต้และยังเป็นความเชื่อในฐานะคนทรงของวิญญาณบรรพบุรุษที่ปกปักรักษาลูกหลาน และโนราเองก็บนบานบรรพบุรุษว่า หากสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้จะยอมเป็นผู้สืบทอดความเป็นโนราของตระกูล เขาเองก็รู้สึกถึงความลึกลับบางอย่างที่แผ่ไปในบรรยากาศรอบข้างทุกครั้งที่ได้ใกล้ชิดหรืออยู่ร่วมในพิธีกรรมเกี่ยวกับโนรา

เดื้อม พ่อของโนรา รู้และหวั่นเกรงเสมอว่าลูกชายคนเล็กจะต้องเป็นผู้สืบทอดธรรมเนียมนี้ต่อไปเพราะเรื่องการบนบานและนิสัยของลูกชายที่ชอบการรำโนรา แต่คนที่เรียนถึงขั้นมหาวิทยาลัยควรอยู่ในโลกสมัยใหม่ และทำงานที่มีหน้ามีตามากกว่าการเป็นโนราซึ่งกำลังเป็นเรื่องพ้นสมัย หากเพราะความป่วยไข้ของโนราที่ไม่ยอมหายและไม่รู้สาเหตุ ทำให้เดื้อมปักใจเชื่อมากยิ่งขึ้นว่าเพราะวิญญาณบรรพบุรุษมาทวงสัญญาการยอมรับที่จะเป็นโนราของชายหนุ่ม และหากโนราไม่ยอมรับก็อาจถึงแก่ความตาย

ในที่สุด หนุ่มน้อย “โนรา” ก็ยอมรับที่จะสืบทอดความเป็นโนราของตระกูลต่อไป แม้ว่าอาจจะสูญเสียวิถีของคนหนุ่มสมัยใหม่ แต่ก็ได้ตัวตนของความเป็น “โนรา” อันเป็นเสมือนมรดกของตระกูลและภูมิปัญญาของท้องถิ่นมาไว้กับตนเอง.